Bij supervisie staat het leren door te reflecteren op je eigen handelen in je werk en de beroepsontwikkeling centraal. Supervisie is een geschikte begeleidingsvorm voor (beginnende) professionals met mensgerichte beroepen waarbij de eigen persoon een belangrijk instrument is in het uitoefenen van het beroep. Voorbeelden daarvan zijn professionals die werkzaam zijn binnen het sociaal domein, in de zorg, of als leidinggevende; oftewel mensen die met mensen werken.
Vaak wordt supervisie als begeleidingsvorm ingezet tijdens de stageperiode van studenten in opleiding voor een mensgericht beroep. In deze beroepen wordt van je gevraagd om goed om te kunnen gaan met -vaak- emotionele situaties. Vervolgens wil je zo’n situatie kunnen omzetten in adequaat beroepsmatig handelen. Dat betekent dat ‘persoon’ en ‘werk’ bij elkaar komen. Dit vraagt gedurende je loopbaan steeds opnieuw om aandacht en hierin wil je jezelf in ontwikkelen. Zowel mensen als de beroepscontext veranderen immers voortdurend.
Je kunt opleidingen en trainingen volgen om inhoudelijk gezien beter te worden in je vak; supervisie echter is gericht op het ontdekken wie jij bent en waar jij voor staat als professional in jouw vakgebied. Weten waar jij voor staat en hoe je reageert in de interactie tussen jou en de ander zorgt doorgaans voor een prettigere samenwerking tussen jou en je cliënten of collega's. In je eentje is het best een lastige opgave om bewust te reflecteren op je eigen handelen. Een supervisietraject ondersteunt je om gedurende een periode te onderzoeken -en daarvan te leren- waarom je eigenlijk doet zoals je doet, wat het effect is op de ander en op zoek te gaan naar andere mogelijkheden.
Supervisie is een afgebakend traject waarin je aan de slag gaat met je eigen leervraag. Een traject bestaat uit ongeveer 10 à 12 sessies. Supervisie doe je meestal in groepjes van twee à drie personen om ook van elkaar en elkaars werkwijze te leren. Een individueel supervisietraject is ook mogelijk.